Yerelden küresele evrilen ekolojik krizin psiko-sosyal ve politik ekolojik açılardan irdelenmesi

Abstract

Ekolojik kriz meselesi, devasa bir sorunlar yumağıdır. Derinleşen kriz, nihayetinde doğa ve insanlığı mahşeri bir sıfır noktasına doğru taşımaktadır. Söz konusu krizin kaynağına dair bütüncül ve doğru tespitin yapılması, bu krizi anlamlandırmak ve üstesinden gelmek açısından hayatidir. Bu bağlamda farklı disiplinlerin çok boyutlu ortak çalışmasıyla daha bütüncül bir yaklaşım sağlanabilir. Söz konusu yaklaşım, sorunun farklı boyutlarını çeşitli açılardan kavramamızı sağlar. Nitekim bu çalışmada, ekolojik kriz meselesi farklı disiplinler tarafından ele alınarak, krizin kaynağı ve çözüm noktasına dair fikirler tartışılmıştır. Çalışmanın ilk bölümünde, ekolojik krizin yerel bir sorundan küresel yok oluşa doğru nasıl ilerlediği incelenmiştir. İkinci bölümde sözü edilen kriz karşısında takındığımız kayıtsızlığın ve ataletin psiko-sosyal boyutu ele alınmıştır. Çalışmanın son bölümünde ise ekolojik kriz, dinselliğin politik ekolojisi çerçevesinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, ekolojik krizin psikolojik, sosyal, ekolojik ve politik yönlerine dikkat çekilmiştir.

Ecological crisis is a complete balls-up. Deepening crisis has ultimately been moving nature and humanity towards a tremendous zero-point. It is essential to make a holistic and true ascertainment about the reason of the crisis, in order to explain its meaning and overcome it. A more holistic approach can be provided with multidimensional collaborative work between different disciplines. This approach enables us to understand different dimensions of the problem from various perspectives. Therefore, in this study, both the cause and the solution of ecological crisis have been discussed within an inter-disciplinary understanding. In the first chapter, we examined how this ecological crisis was moving from a locality toward a global reality. In the second chapter, we addressed psycho-social dimension of our negligence and laziness against this crisis. As for the final chapter of the study, we evaluated our form of approach based on the political ecology of religiosity. By doing so, we drew attention to psycho-social, ecological and political aspects of the crisis.