Posterior İnferior Serebellar Arter' in Orijinindeki Varyasyonların Önemi: Anatomik Çalışma

Abstract

Amaç: Posterior inferior serebellar arter'in (PİSA) orijini çok sık anatomik varyasyon göstermesi nedeniyle cerrahi yaklaşım sırasında iyatrojenik travmaya maruz kalma olasılığı fazla olan damarlardan biridir. Bu çalışmada amaç PİSA' nın orijinindeki varyasyonları incelemek ve bunların mikrocerrahi girişimler açısından önemini vurgulamaktır. Yöntem: Bu çalışma 26 adet (52 hemisfer) formalin ile fiske edilmiş erişkin serebellum kadavrası üzerinde yapıldı. Vertebral arter (VA) ve PİSA'lara kırmızı renkli lateks injekte edildi. Her bir PİSA'nın origin noktasında kalınlıkları ve VA'den origin yüzeyi, alt kranial sinirlerle olan ilişkileri ve diğer anatomik varyasyonları incelendi. Bulgular: PİSA 47 hemisferin 46'sında VA'den, birinde BA'den origin aldı. Beş hemisferde PİSA agenetik idi (%10.6). İki hemisferde (%4.25) PİSA, VA'in ekstradural segmentinden orijin aldı. PİSA solda daha kalın bulundu. (sağda ortalama, 1.50±0.42 mm ve solda ortalama 1.63±0.34 mm). PİSA örneklerin %30.7'sinde sağda, %46.1'inde solda dominant, %23'ünde eşit bulundu. PİSA'nın VA'den orijin yüzeyi çoğunlukla posterior (%36.1) daha sonra lateral (%31.9), medial (%23.4) ve anterior (%8.4) idi. PİSA hemisferlerin %36.1'inde vagus sinirinin rootletleri arasından, %31.9'unda aksessori sinirinin rootletleri arasından, %25.5'inde vagus ve aksessori sinirlerinin arasından, %4.25'inde glossofaringeal sinirin rostralinden ve %2.2'sinde glossofaringeal ve vagus sinirinin arasından geçerek beyin sapını terketti. Sonuçlar: Beyin sapı ve serebellum patolojilerine yaklaşımda cerrahi morbidite ve mortalitenin minimize edilmesi için PİSA'nın orijinindeki anatomik varyasyonlarının bilinmesi anlamında bu makale önemli mesajlar vermekte ve kendi konusunda önemli bir çalışma olduğu inancındayız.