Türkiye'de heteropatriarkal sistem baskısı altında LGBTİ'lerin sosyal hizmet ihtiyaçları

Abstract

Bu çalışma, Türkiye'de LGBTİ'lere (lezbiyen, gey, biseksüel, trans, interseks) yönelik etkili sosyal hizmet uygulamasının gerekliliklerini saptamak amacı ile gerçekleştirilmiştir. Tıpkı diğer kırılgan gruplar/azınlıklar gibi, LGBTİ'ler de pek çoğu ekonomik temelli olan barınma, eğitim, sağlık, istihdam, sosyal güvenlik, kişisel güvenlik gibi temel ihtiyaçlarını karşılamakta sorunlar yaşamakta ve bu sorunları aşmak için desteğe ihtiyaç duymaktadır. Ancak, LGBTİ'ler toplumun heteropatriarkal yapısından kaynaklı cinsel yönelim ya da cinsiyet kimliğine dayanan ayrımcılıktan dolayı kurumsal destek alabilecekleri mekanizmalardan dışlanmaktadır. Türkiye'de, kırılgan/desteğe ihtiyaç duyan kişilere sosyal hizmet sağlamakla yükümlü birincil kurum olan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı'nın LGBTİ'lerin sorunlarını gündemine almadığı, onları ekonomik ve sosyal sorunlar karşısında yalnız bıraktığı görülmektedir. Çalışmada, tüm bireyler gibi LGBTİ'ler de sosyal hizmetlerden yararlanma hakkına sahip olmaları esasına dayanılarak, sosyal politika alanında karar vericilerin ve sosyal hizmet sağlayıcıların onları dikkate almalarının zorunluluğu üzerinden hareket edilmiştir. Farklı yaşam dönemlerinde karşılaştıkları psiko-sosyal sorunları çözme noktasında ağırlıklı olarak enformel ağlardan faydalandıkları bilinen LGBTİ'lere karşı devletin sosyal hizmet/destek kapsamındaki yükümlülükleri belirlenmeye çalışılmış ve yaşanan güçlükleri aşmaya yönelik önerilerde bulunulmuştur

This study aims to define the requirements of effective provision of social services to LGBTIs (lesbian, gay, bisexual, transgender and intersex) in Turkey. Similar to other vulnerable groups/minorities, LGBTIs are also faced with challenges in meeting their basic necessities, most of which has an economic base such as housing, education, health, employment, social security, personal security, and need support to overcome these problems. However, as a result of discrimination based on sexual orientation or gender identity originating from the heteropatriarchal structure of the society, LGBTIs are excluded from the mechanisms where they can receive institutional support. In Turkey, it is seen that the Ministry of Family and Social Policies, the primary institution responsible for providing social services to those who are vulnerable/need support, does not put the problems of LGBTIs on its agenda and leaves them marginalized vis-à-vis economic and social problems. In the present study, considering the fact that LGBTIs have the right to enjoy social services as anyone else, the necessity of social policy decision makers and social service providers to take them into account is taken as a point of departure. Furthermore, it is aimed to determine the government's liabilities within the context of providing social services/support to LGBTIs, who are known to resort to informal networks mainly to solve their psycho-social problems at different phases of their lives, and several suggestions to overcome the current challenges are made